گزیده‌های ترجمان در سال ۱۳۹۴؛ جامعه

قدرت، جنسیت و کفش پاشنه بلند
چندی پیش در جشنوارۀ کن، بدلیل نپوشیدن کفش پاشنه بلند از ورود برخی خانم‌ها جلوگیری شد! پوشش‌ زنان در فرش قرمز، با تصورات دربارۀ جنسیت و جایگاه زن در جامعه ارتباط دارد. کفش پاشنه‌دار بدل به نماد جاذبه زنانه شده اما معنی این قدرت چیست؟

شباهت بچه‌پولدارهای اینستاگرام با نقاشی‌های اشراف‌زادگان
فخرفروشی ثروتمندان در اینستاگرام نسخه‌ای مدرن از نقاشی‌های قدیمی اشراف‌زادگان است. اکنون پیوند ولخرجی متظاهرانه و رسانه‌های اجتماعی به بار نشسته است. نسخه‌ای محلی از این پیوند صفحه اینستاگرام بچه پولدارهای تهران است.

سلبریتی‌ها به چه درد می‌خورند؟
نباید نقش آدم‌های معروف را در انتخاب اولویت‌ها دست‌کم گرفت. مردم رسیدن به سبک زندگی آنها را هدفی منطقی می‌دانند. فرهنگ شهرت چیزی فرا‌تر از علاقه به آدم‌های مشهور است؛ نمایش رابطهٔ پیچیدهٔ میان انتظارات اجتماعی و واقعیت‌های اجتماعی-اقتصادی.

چرا طراحان مُد به حجاب روی آورده‌اند؟
«دولچه‌اندگابانا» به‌تازگی سِری جدیدی از روسری و عبا را با زیبایی‌شناسی مشهور خود روانه بازار کرد. مدپرستان مسلمان و غیرمسلمان با اشتیاق از اطلاعیه دولچه‌اندگابانا استقبال کرده‌اند. اما این آگهی سؤالاتی دربارۀ رابطۀ بین مد غربی و دین برمی‌انگیزد.

چامسکی: دانشگاه بنگاهی تجاری شده است
آیا دانشگاه چیزی جز بنگاه اقتصادی است؟ چامسکی معتقد است تا حد زیادی چنین است، اما نباید پنداشت که دانشگاه‌ها قبلا، بی‌عیب بوده‌اند. بااین‌حال، استخدام حق‌التدریسی و لایه‌های متعدد مدیریتی، از اقتصاد نولیبرال گریبان‌گیر دانشگاه شده است.

پیدایش جامعۀ مصرفی
پیدا کردن نقطۀ آغاز جامعۀ مصرفی، ممکن است گیج‌کننده باشد. عدۀ زیادی از جامعه‌شناسان ممکن است از ۱۹۴۵ عقب‌تر نروند، یعنی دورانی که طرح مارشال به نوسازی اروپا کمک کرد. اما اشتباه است که فکر کنیم پیش از آن مصرف هیچ نقش مهمی نداشته‌ است.

چگونه زوج‌های سنتی تعریف ازدواج را تغییر دادند؟
ما عادت داریم آنچه در زمانۀ خودمان رایج است را وضعِ طبیعی تلقی کنیم. مثلاً فکر می‌کنیم آدم‌ها همیشه همان‌جوری ازدواج می‌کرده‌اند که امروز رایج است. اما کارکردها و معناهای ازدواج طی تاریخ بارها تغییر کرده است. یکی از آن‌ها، اضافه‌شدن عشق است.

بد‌بختی‌ فقرا نتیجۀ ناتوانی‌ خودشان است؟
وقتی سیاستمداران می‌گویند دلشان می‌خواهد مردم خوشبخت باشند، بیشتر از اینکه خوشحال شویم، باید بترسیم. خوشبختی وقتی بدون توجه به مسائلِ اخلاقی بنیادینی مثلِ اخلاق و برابری و مراقبت مطرح ‌شود، خیلی زود به سرزنش‌نامه‌ای علیهِ فقرا تبدیل می‌شود.

ابتذال خوش‌بینی
گاهی خوش‌بینی ایدئولوژی دولت می‌شود و نگرش منفی بزهِ فکری تلقی می‌گردد. حتی زمانی که کوچک‌ترین امیدی نیست، توهمی جمعی از قدرت، ناخودآگاه ملی را به خود مشغول می‌کند. تری ایگلتون معتقد است خوش‌بینی مبتذل‌ترین احساس آدمی است.

چرا به مزخرفات نباید خندید؟
احتمالاً مزخرفاتی که این هفتۀ خوانده‌اید، بیش از چرندیاتی است که ۱۰۰۰ سال پیش، شخصی در تمام عمر خود مواجه بود. اگر الان سر خود را به نشانۀ تأیید تکان می‌دهید، بهتر است دیگر ادامه ندهید. اینها چرت‌وپرت بود. پس چطور باید چرندوپرند را تشخیص داد؟