اونیل اعتمادکردن به دیگران را به چالش کشید و فیلسوف سال ۲۰۱۷ شد
فیلسوفان عادت کردهاند خلاف عادت حرف بزنند. افراد عادی هم معمولاً پاسخ پرسش فیلسوفها را میدانند، البته تا زمانی که به آن فکر نکرده باشند. مثلاً همه فکر میکنند «اعتماد در جامعه کمتر از قبل شده»، «ما باید به یکدیگر بیشتر اعتماد کنیم»، یا اینکه «باید اعتماد ازدسترفته را دوباره بسازیم». اما اونورا اونیل، استاد فلسفۀ دانشگاه کمبریج، کتابی نوشته که مفهوم و هدف و وظیفۀ اعتمادکردن را بهکلی دگرگون کرده. بهخاطر همین کتاب هم، جایزۀ برگروئن سال ۲۰۱۷ را برنده شده.
جنیفر شوسلر، نیویورک تایمز — فیلسوف بریتانیایی، اونورا اونیل، جایزۀ برگْروئن سال ۲۰۱۷ را از آنِ خود کرد، جایزهای که هر سال به آن متفکری میدهند که افکارش عمیقاً بر خودشناسی انسان تأثیر گذاشته و پیشرفتهای بسیاری را در این جهان رقم زده است، این جهانی که آنبهآن تغییر میکند.
این جایزه، که یک میلیون دلار میارزد، دسامبر همین امسال، طی مراسمی در شهر نیویورک به او تقدیم خواهد شد. سال پیش بود که مؤسسۀ برگروئن (سازمان تحقیقاتیای که در لسآنجلس تأسیس شده و در پی ارتقای تفاهم فرهنگهاست)، با تأکید خاصی بر تبادل فکری بین آسیا و جهان غرب، این جایزه را معرفی کرد.
خانم اونیل ۷۶ساله است، و همه او را بهخاطر کتابی که در فلسفۀ اخلاق نوشته میشناسند، کتابی که بر پایۀ اثر ایمانوئل کانت نگاشته شده. هیئت داوران، به سرپرستی قوام آنتونی آپیا، جایزه را به اونیل داد چراکه کتابش دربارۀ اینگونه پرسشها به ما بصیرت میبخشد: «پرسشهای اصلی عصر ما، از ناسازگاری حقوق جهانی با حاکمیت ملی گرفته، تا بررسی نقش اعتمادِ میانفردی در محققکردن خودآیینی، و تا الزام اخلاقی در گشودن مرزها برای بهبود قحطی [در کشور همسایه]».
بهطور جزئی، اعتمادْ یکی از پیرنگهای اصلی اثر خانم اونیل است، که در آثار محققانهاش آن را بسط داده، آثاری همچون کتاب عدالت، اعتماد، و تعهدپذیری۱ (۲۰۰۵)، و همچنین در یکی از سخنرانیهای تد او در سال ۲۰۱۳ که عنوانش «آنچه دربارۀ اعتماد درک نمیکنیم؟» بود و در آن سخنرانی به مبارزۀ آموزۀ رایجِ «بازسازی اعتماد» در جامعه رفته بود.
در آن سخنرانی، خانم اونیل گفت: «صریح بگویم. فکر کنم بازسازیِ اعتماد هدفی ابلهانه است. من میخواهم به چیزی اعتماد کنم که میشود بهاش اعتماد کرد، نه به آنچه ارزش اعتمادکردن را ندارد. درواقع، بهصورت ایجابی میخواهم تلاش کنم اعتماد نکنم به چیزی که نمیشود به آن اعتماد کرد». میگوید: دعوت به بازسازیِ اعتماد «همهچیز را بدتر میکند».
این اولین جایزۀ بینالمللیای نیست که اونیل میگیرد. او نمایندۀ مستقل مجلس اعیان و استاد فلسفۀ دانشگاه کمبریج است، کسی که شایستگی کرسیِ «کمیسیون عدالت و حقوق بشر» را داشته. علاوهبراین، امسال، «جایزۀ هولبرگ» را هم بُرد، جایزهای که از طرف پارلمان نروژ اعطا میشود و حدود ۵۲۵ هزار دلار است. اونیل، سال ۲۰۱۵ نیز، جایزۀ بینالمللی کانت را برنده شد.
برندۀ پارسالِ جایزۀ برگروئن فیلسوف کانادایی، چارلز تیلور، بود.
پینوشتها:
• این مطلب را جنیفر شوسلر نوشته است و در تاریخ ۳ اوت ۲۰۱۷ با عنوان «Onora O’Neill Wins $1 Million Berggruen Prize for Philosophy» در وبسایت نیویورک تایمز منتشر شده است و وبسایت ترجمان در تاریخ ۱۹ مهر ۱۳۹۶ آن را با عنوان «اونورا اونیل: برندۀ جایزۀ یک میلیون دلاری فلسفه» و با ترجمۀ علیرضا صالحی منتشر کرده است.
•• جنیفر شوسلر (Jennifer Schuessler) خبرنگار حوزۀ فرهنگ و اندیشه است و در نیویورک تایمز مینویسد. او پیش از این سردبیر بخش «ایدهها»ی سایت بلومبرگ بود.
[۱] Justice, Trust and Accountability
راستافراطی: جستوجویی تباه در جهانی ویرانشده
فرقهها از تنهایی بیرونمان میآورند و تنهاترمان میکنند
تاریخ مطالعات فقر و نابرابری در قرن گذشته با تلاشهای این اقتصاددان بریتانیایی درهمآمیخته است
کالاهایی که در فروشگاه چیده میشود ممکن است محصول کار کودکان یا بیگاری کارگران باشد