دلیل پیروزی ترامپ مرگ آمریکای سفیدپوست است

مت فرنر، هافینگتون‌پُست — نوآم چامسکی، محقق بنام و استاد بازنشستۀ دانشگاه ام‌آی‌تی، معتقد است ظهور دونالد ترامپ در سپهر سیاسی آمریکا ریشه‌های عمیقی در احساس ترس و ناامیدی دارد؛ احساساتی که می‌تواند شاخصی هشداردهنده در رابطه با نرخ مرگ‌ومیر نسلی از سفیدپوستان کم سواد باشد.

چامسکی در مصاحبه‌ای با هافینگتون‌پست می‌گوید: «ترامپ، به وضوح، به احساسات عمیقی همچون خشم، ترس، ناامیدی و سرخوردگی تمسک می‌جوید. احساساتی موجود در میان آن دسته از مردم که شاهد افزایش نرخ مرگ‌ومیر هستند، البته نه مرگ‌ومیر ناشی از جنگ یا بلایای طبیعی».

سیاستمدارانِ آمریکایی از افزایش میزان محبوبیت ترامپ به عنوان نامزد پیشتاز جمهوری‌خواهان متحیر شده‌اند. میلیونر لاف‌زن و عوام‌فریبْ برندۀ آرای سه ایالت (نوادا، نیوهمپشایر، کارولینای جنوبی) از چهار ایالت مهم شده است و در نظرسنجی‌های سراسر کشور و همچنین سایر کارزارهای رقابتی پیشتاز است. اکنون به نظر می‌رسد او مترصد این است که در هفته‌های آتی با توسل به نفرت‌پراکنی و سخنان گزنده علیه زنان، اهالی آمریکای لاتین، مسلمانان و دیگر اقلیت‌ها یکه‌تاز رقابت‌های انتخاباتی شود.

گروه کثیری از مردانِ سفیدپوستِ کم‌سواد و برآمده از طبقۀ کارگر موجبات پیشتازی ترامپ را فراهم کرده‌اند. بسیاری می‌گویند غول تجاری [ترامپ] در حال سرمایه‌گذاری بر روی ترس مردم نسبت به افول نفوذ سفیدپوستان آمریکاست، اما چامسکی معتقد است دغدغه‌های هویتی بیشتری ممکن است در این بازی وجود داشته باشد.

به‌طور کلی، امید به زندگی تدریجاً در طول زمان افزایش پیدا کرده است. بسیاری از مردم در سرتاسر دنیا به مدد پیشرفت‌های علم پزشکی و مراقبت‌های درمانی عمرشان افزایش یافته است. البته استثنائاتی نیز وجود دارد- همچون مرگ‌ومیرهای ناشی از بلایای طبیعی و یا جنگ‌ها. اما چامسکی می‌گوید آنچه اکنون در آمریکا در حال وقوع است «کاملاً متفاوت» است.

متوسط امید به زندگی آمریکایی‌ها علیرغم برخورداری از ثروتی هنگفت و مدرن‌ترین سیستم‌های مراقبت درمانی و دارویی پایین‌تر از سایر کشورهاست. در حالی‌که متوسط امید به زندگی در سال‌های اخیر افزایش یافته است، اما منافع به‌طورِ مساوی توزیع نشده است. آمریکایی‌های ثروتمند بیشتر زندگی می‌کنند، درحالی‌که فقرا عمرهای کوتاه‌تری دارند.

بسیاری از مطالعات اخیر نشان داده‌اند که مردان سفیدپوستِ کم‌سواد و میانسال امریکایی مشخصاً امید به زندگی کمتری دارند و این بخش از جمعیت زودتر می‌میرند در حالی که دیگر آمریکاییان (از سایر نژادها، گروه‌های قومی و دیگر سن‌و سال‌ها) نسبت به گذشه بیشتر عمر می‌کنند.

تحقیقات آشکار کرده است که نرخ فرایندۀ مرگ‌ومیر در میان این گروه از مردم به‌خاطر بیماری‌های شایعی همچون دیابت و بیمارهای قلبی و عروقی نیست، بلکه خودکشی‌های متداول، بیماری‌های کبدی ناشی از مصرف بی‌رویۀ الکل، هروئین و مواد افیونی علت عمدۀ این مرگ‌ومیرها است.

چامسکی می‌گوید «جنگ و بلایای طبیعی» علت مرگ‌ومیر این گروه از جمعیت نیست. «به نظر می‌رسد سیاست‌های اعمال‌شده بر این نسل از مردم است که آن‌ها را ناامید، خشمگین و سرخورده کرده است. این سیاست‌ها علت رفتار خودویرانگر آن‌هاست». چامسکی می‌گوید این بهترین تبیینی است که می‌توان از علت جذابیت ترامپ ارائه کرد.

چامسکی در مصاحبه‌ای با آلترنت فقر و فلاکتی را که بسیاری از آمریکایی‌ها از آن رنج می‌برند با شرایطی مردم در دوران رکود بزرگ مقایسه می‌کند.

«مقایسۀ شرایط امروز با دهۀ سی میلادی، دهه‌ای که من به خاطر سن‌وسالم آن را به‌خوبی به یاد می‌آورم، بسیار جالب است. اگر منصفانه قضاوت بکنیم فقر و رنج در آن دوران بسیار بیشتر بود. اما در آن دوران حتی در میان طبقۀ کارگر و قشر بی‌کار و فقیر نیز حس امید وجود داشت. چیزی که امروزه فقدان آن حس می‌شود».

چامسکی حس امید در دوران رکود بزرگ را به رشد جنبش کارگری و وجود سازمان‌های سیاسی خارج از جریان اصلی منتسب می‌کند.

هرچند، امروزه، حال‌وروز آمریکایی‌های که با فقر دست‌وپنجه نرم می‌کنند کاملاً متفاوت است. چامسکی می‌گوید آن‌ها غرق در ناامیدی، سرخوردگی و خشم‌اند – البته این احساسات خیلی نهادهایی را که عوامل فروپاشی جهان و زندگی آن‌هاست نشانه نمی‌گیرد، بلکه بیشتر علیه کسانی است که خود قربانیان مفلوک این شرایط‌اند. نشانه‌های آشنایی وجود دارد؛ نشانه‌هایی که ما را یاد برخی خاطرات از ظهور فاشیسم اروپایی می‌اندازد.