مجموعه یادداشتهایی دربارۀ فرزندآوری
خیلیها معتقدند بچهدار شدن یکجور بیاخلاقی است. از نظر آنها اینکه کس دیگری را بدون آنکه بخواهد به دنیایی پر از سختی و رنج بیاوری، خودخواهانه است. اما فرض دیگری هم زیر این حرف نهفته است: اگر بهاندازۀ کافی پولدار باشی، اشکال ندارد که بچهدار شوی، اما اگر فقیری، فکرش را هم نکن. بچهدارشدن این روزها سختتر از همیشه شده است. دغدغۀ تربیت، تحصیل و آیندۀ بچهها پدر و مادرها را رها نمیکند، با وجود این، آیا هنوز استدلالهای قدرتمندی بهنفع بچهدار شدن وجود دارد؟
ایدئولوژی جدید ضد زادوولد انسانها را برای زمین مثل سلولهای غدهای سرطانی میداند
بارداری، برای بسیاری از زنان، یکی از تجربههایی است که بیشترین فشار عاطفی و هیجانی را دارد
همزمان با تولد فرزندمان در ذهن من نیز اندیشههایی تازه به دنیا آمد
نویسندگان در طول عمرشان باید فقط به نوشتن تعهد داشته باشند، اما بچههایشان چه میشوند؟
عشق و نفرتِ توأمان به فرزند بخشی از پدرومادر بودن است
«بعد از تولد دختر اولم به یک مصاحبۀ کاری رفتم و بعد، کل راه را تا خانه گریه کردم»
بعضیها فکر میکنند پس از چند ماه مرخصی بچه ناپدید میشود
محیط زیست در حال فروپاشی قبلاً یک نگرانی نظری بود، اما اکنون یک ترس کاملاً واقعی است
تصمیم بچهدارشدن یا نشدن، تصمیمی جدی است و به همین خاطر، به حیطهٔ فلسفه و اخلاق مربوط میشود