گزیده‌های ترجمان در سال ۱۳۹۵؛ تاریخ

از تاریخ چه آموخته‎ایم؟ احتمالاً هیچ
_{از قرن بیستم جنگ‌ها را نباید از یاد ببریم}

تردیدی نیست که سرعت تغییرات جهانی آن‌چنان هولناک شده است که انگار دیگر از گذشته چیز چندانی نمی‌توان آموخت. گذشته همچون کابوسی تلخ جلوه می‌کند که رفته و اثری از آن به‌جای نمانده است. تونی جات به ما نهیب می‌زند که اعتقادِ افراطی به تازگی این دورانْ خطرناک است، زیرا جنگ از آنچه فکر می‌کنیم به ما نزدیک‌تر است.

اسلام چگونه اروپا را ساخت؟
_{اروپا را اساساً اسلام تعریف‌ کرده است؛ اکنون نیز اسلام آن را بازتعریف می‌کند}

اواخر دوران باستان، شمال افریقا مرکز مسیحیت بود. اما پیشرفت اسلام در شمال افریقا به ازبین‌رفتن مسیحیت انجامید. به قول ادوراد سعید، اسلام طرفِ مقابلِ اروپا را به او نشان داد. این روزها مهاجرت انسانی مجدداً باعث پیوند شمال افریقا و آسیا با اروپا شده است، اسلام مجدداً اروپا را بازتعریف کرده است.

ارتش مفنگی‌ها
_{تاریخ جنگ‌ نشان می‌دهد مصرف مواد محرک‌ برای اهداف سیاسی و نظامی اتفاق رایجی بوده است}

استفاده از گیاهان دارویی با اتفاقات سیاسی و نظامی در تاریخ گره خورده است؛ حسن صباح با حشیش از سربازانش پذیرایی می‌کرد و هیتلر عادت به مصرف ماده‎ای داشت که شبیه به هروئین بود. با این توصیف انتشار خبر استفادۀ نیروهای داعش از مواد محرک نباید شگفت‌آور باشد.

تاریخِ زشتی می‌گوید چیزی به نام زشتی وجود ندارد
_{هنگامی که چیزی را زشت می‌نامیم، داریم چیزی دربارۀ خودمان می‌گوییم}

«زشت‌ترین بخش بدنت، نه بینی یا انگشت پا، بلکه ذهن توست.» این بخشی از یک ترانه‌ است که یادآوری می‌کند، منبعِ زشتی‌ها، تلقی‌های ذهنی ماست. تاریخ زیبایی‌شناسی نشان‌ می‌دهد که هرچه امروز زشت تلقی می‌شود، ممکن است فردا زیبا باشد.

برای خواندن این متن بنشینید
_{مروری بر کتاب اکنون من خودم را می‌نشانم نوشتۀ ویتُلد ریبچنسکی}

ما در راه رفتن ماهریم و از دراز کشیدن هنگام خواب هم خرسندیم. اما برزخِ میان این دو، یعنی نشستن است که گاهی مشکل‌آفرین می‌شود. انواع متکاها که فرهنگ‌های کف‌نشین استفاده می‌کنند شاهدی بر وجود این مشکل است. تازه وقتی روی صندلی بنشینیم، مشکل جدی‌تر هم می‌شود.

بردگی انسان‌ها چگونه سرمایه‌داری را آفرید؟
_{تاریخ‌نگاری‌ جدید سرمایه‌داری با دنیای امروز خوب جور درمی‌آید}

پرسش‌ از رابطۀ برده‌داری و سرمایه‌داری در ایالات متحده تاریخ‌نگاران را به تکاپو انداخته‌ است. در چند سال اخیر، تاریخ‌نگاران موجی از پژوهش‌ها تولید کرده‌اند که می‌گوید: برده‌داری در ایالات متحده هم عمیقاً سرمایه‌دارانه بود و هم نقش‌آفرینی بنیادینی در دنیای صنعتی نوظهور داشت.

خستگی محصول دوران مدرن نیست
_{در تاریخ، بسیاری از دوره‌ها «فرساینده‌ترین عصر» معرفی شده‌اند}

بسیاری معتقدند خستگی از عواقبِ مدرنیته‌ است. بسیاری از مردم هم بر این باورند که قبلاً زندگی ساده‌تر بود. آنا کاترینا شافنر در کتاب تاریخچۀ خستگی می‌گوید نه‌تنها سندروم‌های خستگی مختص عصر حاضر نیست، بلکه بالعکس: خستگی از دوران باستان جزء دغدغه‌های متفکران بوده است.

روزگاری که اقتصادِ آزاد برده‌داری می‌کرد
_{پدران اقتصاد آزاد برده‌داری را نمونه‌ای عالی از تجارت و نمایشی از آزادی می‌دانستند}

امروزه یکی‌دانستن آزادی و برده‌داری مضحک به‌نظر می‌رسد؛ اما در اواسط قرن هجدهم برخی اروپایی‌ها این‌طور می‌اندیشیدند. این‌ها نه تاجران برده بودند و نه ناخداهای کشتی‌های انتقال بردگان؛ بلکه اندیشمندان اقتصادی پیشرویی بودند که به اصول «لِسه فِر» یا همان اقتصاد آزاد پایبند بودند.

تمدن بدون سیب‎زمینی سرخ‎کرده به کجا خواهد رفت؟
^{سیب‎زمینی احتمالاً یکی از مصائب عصر باستان بوده است؛ اما در دوران مدرن تبدیل به موهبتی شده است}

چند مطالعه در تاریخ کشاورزی، نتیجۀ بی‌سابقه‌ای را در پی داشتند. آن‌ها دریافتند تمدن در جوامعی که غلاتی مثل گندم کشت می‌کردند، پیش می‌رفت و در جوامعی که گیاهان غده‌ای مثل سیب‌زمینی کشت می‌کردند، عقب می‌ماند. اما به چه دلیل؟

آنچه در پس ترس اروپا از مهاجران نهفته است
_{حساسیت مفرط به تهدید مهاجران چه چیزی دربارۀ ضعف اروپا به ما می‌گوید؟}

در سال‌های اخیر ترسی روزافزون از پناهجویان سرتاسر اروپا را فراگرفته است. با وجود این اسلاوی ژیژک معتقد است این ترس بیش از آنکه پناهجویان و مهاجران را به ما معرفی کند، زوایای پنهانی از شخصیت اروپاییان را روشن می‌سازد.