آمریکایی‌های پرشین
یک تا دو میلیون ایرانی در آمریکا زندگی می‌کنند. آن‌ها از گروه‌های قومی، زبانی و دینی گوناگونی هستند، اما در مجموع، مهاجرانی موفق و تحصیل‌کرده شناخته می‌شوند. این یادداشت، نتایج دو تحقیق دربارۀ هویت این ایرانیان را خلاصه کرده است.
/Persian Am
4 دقیقه
جِی‌استور دیلی — یکی از دیدگاه‌هایی که در مناقشۀ توافق هسته‌ای بین ایران و شش کشور دیگر تا حد زیادی غایب است دیدگاه جامعۀ ایرانی-آمریکایی‌هاست. البته جامعۀ ایرانی آمریکایی‌ها مانند هر جامعه‌ای – چه مهاجر، چه بومی– دیدگاهی واحد ندارد.
در ایالات متحده، حدود یک تا دو میلیون نفر که اصالتاً ایرانی هستند زندگی می‌کنند. در نتیجه، جامعۀ ایرانی‌های آمریکا بزرگ‌ترین بخش از دیاسپورای ایرانیان است.
بسیاری از آن‌ها پس از انقلاب سال ۱۹۷۹ و برخی دیگر در دورۀ جنگ بین ایران و عراق در سال‌های ۱۹۸۸-۱۹۸۰ به آمریکا آمدند. جامعۀ ایرانی‌های آمریکا به طور کلی به عنوان جامعه‌ای سرزنده، با تحصیلات عالیه، به لحاظ اقتصادی موفق و به لحاظ سیاسی غیرفعال توصیف شده است.
از نظر نیلو مستوفی، تعلق ایرانیان آمریکایی به ملتی که رابطه‌ای پریشان و تنش‌زا با ایالات متحده دارد، یا داشتن والدینی که به این ملت تعلق دارند، منجر به «سرگشتگی هویت ایرانی-آمریکایی» شده است. مستوفی شکل‌گیری هویت دوگانه در آمریکا را بر اساس تحلیل صوری جامعه‌شناختی از تجربۀ مهاجران بررسی می‌کند. او در پاسخ به پرسش «ما که هستیم» که عنوان کتابش است، می‌نویسد: «آن‌ها ایرانی هستند. ولی آمریکایی هم هستند.»
پرسیس ام. کریم و نسرین رحیمیه در مقدمۀ خود برای شماره‌ای از نشریهٔ انجمن مطالعات ادبیات چندقومیتی ایالات متحده۱ که به ادبیات ایرانی آمریکایی اختصاص داشت، به مسئلۀ پرشین۲ اشاره می‌کنند: «بسیاری از ایرانیان ساکن در آمریکا در تلاش برای تفکیک خود از جمهوری اسلامی ایران و تاریخ خصومت‌های بین ایران و آمریکا، در مواقع مختلف تعبیر «پرشین» را به عنوان خاستگاه ملیشان انتخاب می‌کنند.»
«ایران» و «پرشیا۳» را می‌توان به جای یکدیگر به کار برد. این کشور به صورت رسمی در سال ۱۹۳۵ ایران نامیده شد. در سال ۱۹۵۹ ایران و پرشیا رسماً مترادف یکدیگر در نظر گرفته شدند. این کشور الان «جمهوری اسلامی ایران» نامیده می‌شود. نام «پرشیا» از زبان لاتین و از طریق یونانیِ باستان آمده است. ایران واژه‌ای اصالتاً فارسی به معنای «سرزمین آریایی‌ها» است.
کریم و رحیمیه توضیح می‌دهند که طبقۀ پرشین/ایرانی انبوهی از گروه‌های قومی، دینی و زبان را در خود جای می‌دهد، از عرب‌ها، ترک‌ها، کرد‌ها، بلوچ‌ها تا مسیحیان آشوری، یهودی‌ها، بهایی‌ها، زرتشتی‌ها و مسلمانان شیعه و سنی که این امر موضوع را بیشتر پیچیده می‌کند.
آنچه بین همۀ این ایرانی/پارسی‌ها مشترک است انتظار برای آمریکایی شدنی است که هویت آن‌ها را به اشکال متفاوتی یکپارچه نماید.
مطالعهٔ بیشتر:
By: Nilou Mostofi
The Sociological Quarterly Vol. 44, No. 4 (Autumn, 2003) , pp. 681-703
Published by: Wiley on behalf of the Midwest Sociological Society
Introduction: Writing Iranian Americans into the American Literature Canon
By: Persis M. Karim and Nasrin Rahimieh
MELUS Vol. 33, No. 2, Iranian American Literature (Summer, 2008) , pp. 7-16
Published by: Oxford University Press on behalf of The Society for the Study of the Multi-Ethnic Literature of the United States / MELUS
پی‌نوشت‌ها:
* این مطلب در تاریخ ۲۷ جولای ۲۰۱۵ با عنوان Iranian/Persian Americans در وبسایت جِی‌استور دیلی منتشر شده است و سایت ترجمان در تاریخ ۳ شهریور ۱۳۹۴ این مطلب را با عنوان آمریکایی‌های پرشین ترجمه و منتشر کرده است.
[۱] The Society for the Study of Multi-Ethnic Literature of the United States / MELUS
[۲] Persian
[۳] Persia
مرتبط
آیا می‌توان در اینترنت به معنویت دست یافت؟
الگوریتم‌های سرگرمی‌ساز برای کار با دانش باستانی حاصل از متون و فضاهای مقدس طراحی نشده‌اند
اسکرول‌کردن بی‌هدف ویدئوهای آنلاین حوصله‌تان را بیشتر سر می‌برد
احساس کسلی وقتی پیدا می‌شود که موضوعِ توجه ما دائم تغییر کند
