گزیده‌های ترجمان در سال ۱۳۹۵؛ بررسی کتاب

تاریخ شست‌وشوی مغزی؛ از هیتلر تا «وست‌ورلد»
_{مروری بر کتاب برنامه‌ریزی انسان نوشتۀ اسکات سلیسکر}

چگونه ممکن است کسی شیوۀ زندگی آمریکایی مخالفت کند؟ از نظر اغلب آمریکایی‌ها، چنین چیزی فقط وقتی ممکن است که مغزِ آن آدم را شست‌و‌شو داده باشند. بدین‌ترتیب، از زمان جنگ جهانی دوم، به‌طور مداوم با دسته‌های مختلفی از موجودات مواجه می‌شویم که شست‌و‌شوی مغزی شده‌اند و، ازقضا، نقطۀ اشتراکشان دشمنی با آمریکاست. این اسطوره چه فایده‌ای برای آمریکا داشته است؟

مقدمۀ مارشال برمن بر مانیفست کمونیست
_{انتشارات پنگوئن نسخۀ جدیدی از مانیفست کمونیست را به چاپ رسانده است}

نویسنده‌ای در حد شکسپیر اگر از نیروهای سرمایه‌‌داری نبود، نمی‌توانست در سراسر جهان نامبردار شود. توجه به نیروهای بی‌سابقۀ سرمایه‌داری، نقطۀ تمایز مارکس از دیگران بودند. بدین سبب است که متنِ مانیفست حزب کمونیست، با ستایشی تمام‌عیار از سرمایه‌‌داری آغاز می‌شود.

دنبالِ مُد جدیدی هستم که قدیمی باشد
_{برشی از کتابِ شاید از این هم خوشتان بیاید نوشتۀ تام وندربیلت}

زیمل می‌گوید در مُد چیز عجیبی وجود دارد. آدم‌ها با پیروی از مُد می‌خواهند ثابت کنند که با دیگران فرق دارند، اما همزمان می‌خواهند نشان دهند که با دیگران فرقی ندارند. اما مد نشانه‌ای است از اینکه سلایق ما دائماً در حال تغییرند. چرا فکر می‌کنیم سلیقۀ امروزمان تا ابد بهترین خواهد ماند؟

و بدین‌سان جهل کشف شد
_{برشی از کتابِ جنجالیِ تاریخ مختصر نوع بشر نوشتۀ یووِل نوا هراری}

طی پانصدسال گذشته، توانمندی‌های علمی بشر به شکل خارق‌العاده‌ای زیاد شده است. دلایل گوناگونی برای این پدیدۀ تاریخی برشمرده‌اند، اما یک چیز مسلم است: از آن دوران، انسان‌ها به صورتِ بی‌سابقه‌ای از جهلِ خود آگاه شده‌اند. ما چگونه از این جهل آگاه شدیم؟ و برای رفع آن چه کردیم؟

داستان رفاقتی که منجر به انقلابی در علوم انسانی شد
_{مروری بر کتاب پروژۀ خنثی‌سازی، کتابی که همکاری بنیان‌گذارانِ اقتصاد رفتاری را شرح می‌دهد}

دانیل کانمن و آموس تورسکی، بنیان‌گذاران اقتصاد رفتاری، شخصیت‌هایی بسیار متضاد با هم داشتند. یکی خوش‌بین و دیگری بدبین. اما، این دو نفر، یکی از بارورترین دوستی‌ها در علوم‌انسانی را پدید آوردند. کتاب جدید مایکل لوئیس شرحی است بر این دوستی.

دورانی می‌رسد که انسان اشرف مخلوقات نخواهد بود
_{بررسی کتاب هومو دئوس؛ تاریخچۀ مختصر فردا نوشتۀ یووال نوآ هراری}

تصور اینکه کسی کتاب جدید نوآ هراری را بخواند و دچار دلهره‌‌ نشود دشوار است. گویی نیچه آیندۀ هراسناکِ بشر را پیش‌گویی می‌کند. با این تفاوت که، امروز، سرعت تغییرات جهان چنان افسارگسیخته است که به‌دشواری می‌توان تصوری از آینده داشت.

تحقیرْ بخشی از مأموریت توست
_{بچه‌های شهرک‌نشینان روی دیوار مسجد فلسطینی‌ها ادرار می‌کردند و فرش‌هایش را آتش می‌زدند}

افسر اسرائیلی، از اِران پرسیده بود: اگر فلسطینی‌ای را در مناطق اشغالی ببیند که چاقو دارد، چه‌کار باید بکند؟ پاسخ روشن بود: «باید به مرکز بدنش شلیک کنیم.» افسر این بار پرسید: اگر یک شهرک‌نشین را با همین وضع ببیند چه؟ پاسخ این بود که نمی‌توانی هیچ کاری بکنی. حتی حق نداری به آن‌ها دست بزنی.

مکتب فرانکفورت تجسم نوعی پارادوکس است
_{همواره همان چیزی حامی پژوهش‌های مکتب فرانکفورت بود که متفکرانش به‌دنبال نقد آن بودند}

در ۱۹۲۳ یکی از جاسوس‌های شوروی به راه‌اندازی کتابخانۀ اندیشکده‌ای در فرانکفورت کمک کرد. این اندیشکده ماجرای عجیب‌وغریبی دارد: به پژوهش مارکسیستی اختصاص داشت، بودجه‌اش را فردی سرمایه‌دار می‌داد و ساختمانش را یکی از نازی‌ها تهیه کرده بود.

دولت بدون عشق شکست می‌خورد
_{بررسیِ کتاب احساسات سیاسی نوشتۀ مارتا نوسباوم}

فیلسوف آمریکایی، مارتا نوسباوم، معتقد است دولت بدون عشق شکست می‌خورد. به این دلیل که بدون عشق، رنج دیگران تأثیری بر ما ندارد. طبق خوانش نوسباوم، فلسفۀ سیاسی از زمان رالز بیش‌ازحد بر پشتیبانیِ خشکِ عقلانی از اصول لیبرال تمرکز کرده است. از نظر او فیلسوفان سیاسی لیبرال «تربیت سیاسیِ احساسات» را نادیده گرفته‌اند و از توانایی دولت برای پرورش احساسات عمومی غفلت کرده‌اند.

فرض کن همۀ اگزیستانسیالیست‌ها در کافه‌ای جمع باشند
_{مروری بر کتاب در کافۀ اگزیستانسیالیستی نوشتۀ سارا بیک‌ول}

متفکرانی که زیر عنوانِ پرطمطراق اگزیستانسیالیست جمع شده‌اند، امروزه پرطرفدار نیستند. اما روزگاری دانشگاه‌های اروپا را در تسخیر خود داشتند. زندگی و ایده‌های آن‌ها دست‌مایۀ کتابِ جدید سارا بیک‌ول شده است و دوباره آن‌ها را سر زبان‌ها انداخته است.