گزیده‌های ترجمان در سال ۱۳۹۵؛ نوشتار

آیا از این‌همه لذت جان به در خواهم برد؟
_{جستاری از دیوید فاستر والاس دربارۀ اسباب‌بازی جادویی‌اش}

چطور ممکن است بچه‌ای که پدر و مادری خداناباور دارد، احساساتِ عمیق مذهبی پیدا کند؟ دیوید فاستر والاس، جستارنویس بسیار مشهورِ آمریکایی، در وبسایت نیویورکر با روایتی شیرین و موشکافانه تعریف می‌کند که چگونه «دروغی» که پدر و مادرِ او دربارۀ یک ماشینِ اسباب‌بازیِ چوبی به او گفته بودند، باعث شده بود تا افکار و احساساتِ جدیدی در ذهن و دلش به جریان افتد.

اکثر ما تصمیم خودمان را از قبل گرفته‌ایم
_{تنها دو نوع قصه در کل جهان وجود دارد: قهرمانی که به سفر می‌رود و غریبه‌ای که به شهر می‌آید}

اغلبِ ما تصمیم خودمان را از پیش گرفته‌ایم، آن هم نه در سایۀ واقعیت‌ها بلکه از طریق روایت‌های کلیشه‌ای. گویی برای کسانی که اسیرِ جریانِ داستان‌ها شده‌اند واقعیت‌ها اهمیت کمی دارد. در جهانِ اینترنت، تمرکز صِرف بر بررسی واقعیت‌ها رویکردی ساده‌لوحانه است؛ باید روایت‌ها را نیز بازنگری کنیم.

آیا خال‌کوبی کاری ناپسند است؟
_{هزاران سال است انسان‌ها بدن خود را خال‌کوبی کرده‌اند، اما این کار در هر دوره معنای خاص خود را داشته است}

میلیون‌ها نفر روی پوستشان خال‌کوبی دارند. اما چرا آن‌ها تصمیم می‌گیرند تغییراتی بازگشت‌ناپذیر روی پوستشان بدهند؟ در اغلب جوامعی که پیروِ ادیان ابراهیمی بوده‌اند، خال‌کوبی عموماً کاری منفی تلقی شده است، با‌وجوداین، مسئله پیچیدگی‌های بیشتری دارد که باید به آن‌ها اندیشید.

بالاخره روزی دماغ طبیعی هم «زیبا» خواهد شد
_{فراگیری جراحیِ بینی، علاوه‌بر زیبایی، کارکرد پیچیدۀ دیگری هم دارد: حذف تاریخ نژادی و قومی‌مان}

«از شر دماغی که بهت داده بود راحت شدی.» این کامنت را یکی از دنبال‌کننده‌های کیم‌ کارداشیان در اینستاگرام برای او نوشته بود، زیر عکسی که کیمِ نوجوان را در کنار پدر نشان می‌داد. بااینکه هنوز معلوم نیست بالاخره کارداشیان دماغش را عمل کرده است یا نه، چهرۀ او دیگر نشانی از هیچ قومیتی ندارد.

رژیم‌های رمانتیک
_{عشق در غرب مصرف‌گرایانه است اما روس‌ها کار را طور دیگری پیش می‌برند}

روشنگری فرد را در مرکز توجه قرار داد. این‌گونه بود که در اقتصاد، مصرف‌کننده مهار تولیدکننده را در دست گرفت؛ در مذهب، مؤمنِ مسیحی برتر از کلیسا نشست و در عشق، معشوق به‌تدریج کم‌اهمیت‌تر از عاشق شد. امروزه عشق در غرب نوعی محاسبۀ روان‌شناختی است.

به بچه‌هایتان استیکر ندهید
_{استیکرها ممکن است تلقی کودکان دربارۀ رفتارهای اجتماعی را کاملاً تغییر دهد}

استیکر ابزار بچه‌داریِ خیلی از پدر و مادرها است. اما این ماجرا معمولاً پایان خوشی ندارد. یک اقتصاددان رفتاری معتقد است سیستمِ پاداش مخصوصِ دنیای اقتصاد و تجارت است و واردکردنِ آن به دنیای روابط عاطفیِ خانوادگی، باعث می‌شود کودک فکر کند وجودش در خانواده نوعی «شغل» است.

ما و زامبی‌ها: چرا دنیای مدرن شبیه به دنیای زامبی‌هاست
_{علاقه به زامبی‌ها در این سال‌ها مداوماً رو به افزایش بوده است. اما چه چیز جذابی در زامبی‌ها وجود دارد؟}

تحلیل‌گران معتقدند هیولاهای محبوب دنیای تخیلی، تجسمِ ترس‌های مردم زمانه‌اند. فرانکشتاین تجسم ترس از علمِ افسارگسیخته بود. اما زامبی‌ها، این جنازه‌های متحرک، استعاره‌ای از زندگی روزمرۀ ما در دنیای مدرن نیز هستند.

از پیاده‌روی که حرف می‌زنم، از چه حرف می‌زنم؟
_{پیاده‌روی فقط ورزش نیست، مبارزه است، آزادی است، تفکر است، تنهایی است، و درآمدن از تنهایی}

در اواخر دهۀ ۱۸۷۰، قانونی در آمریکا تصویب شد که می‌گفت «پیاده‌روی‌های شش روزه» ممنوع است. آن زمان پیاده‌روی، بازیِ گلادیاتوریِ جدیدی بود که مردم را از هیجان جان به لب می‌کرد. اما آن‌ها تنها کسانی نبودند که در پیاده‌روی چیزی جادویی یافته بودند. آدام گوپنیک، از تجربۀ پیاده‌روی نوشته است.

تربیت فرزند به کمک همۀ اهالی روستا نیاز دارد
_{چرا ما از این ایده که خانوادۀ هسته‌ای بهترین راه برای پرورش فرزندان است، دل نمی‌کنیم؟}

فشار زندگی مدرن، رابطۀ والدین و کودکان را دچار تنش ساخته است. امروزه زن و مرد هر دو کار می‌کنند. این باعث می‌شود بسیاری از آن‌ها زیر فشار زندگی کمر خم کنند. اما آیا واقعاً مقصر، زندگی مدرن است یا مشکل از انتظار ماست که می‌خواهیم دو نفر، به‌تنهایی از پس این کار بربیایند؟

آینشتاین چطور سلبریتی شد؟
_{آینشتاین تنها نابغۀ قرن بیستم نبود، اما چرا فقط او را نمادی از نابغه‌های دوران مدرن می‌دانند؟}

هم‌زمان با آینشتاین، فیزیک‌دانان دیگری هم اکتشافات بزرگی داشتند؛ اما هیچ‌یک از آن‌ها را نابغه نمی‌دانند. بی‌شک او تحول عظیمی در علم ایجاد کرد. اما روایت‌های مرسوم بیشتر مایلند او را یک اَبرانسان توصیف کنند. متیو فرانسیس، دلایل تبدیل شدن آینشتاین به امری فرابشری را شرح می‌دهد.