ادبیات و هنر
موراکامی: من کاتبی امانتدارم و از دستورات پيروی می‌کنم
هاروکی موراکامی از روند خلق شخصیتهای داستانیاش می‌گوید
کافکای نويسنده، کافکای بيمار
فرانتس کافکا می‌گفت بیماری باعث نوشتنش می‌شود، اما توجهی بی‌پایان به سلامتی هم داشت
پشت صحنۀ جايزۀ بوکر: آيا رقابتی جنجالی می‌تواند ادبيات را نجات دهد؟
هنر بوکر در خلق تنش و مجادله باعث شده که، بعد از پنجاه سال، همچنان نیرویی انگیزه‌بخش در صنعت نشر باشد
امپراتوری ابرقهرمانان: چطور کميک‌ها در قلب فرهنگ آمريکا نفوذ کردند؟
آن‌ها روزی با هیتلر می‌جنگیدند، روزی شوروی را شکست می‌دادند و روزی علیه تبعیض نژادی و جنسیتی شورش می‌کردند
حالا که کتاب‌ها را کنار گذاشته‌ايم، آيا به فرهنگ شفاهی دوران باستان بازمی‌گرديم؟
تدریس کامو در میانۀ ترس از «کار بیهوده و مأیوس‌کننده»
ایشی‌گوروی محبوبِ مارگارت آتوود و چند نویسندۀ دیگر
ایشی‌گورو از آن نویسنده‌هایی است که نمی‌تواند ملال‌آور بنویسد
آیا میل انسان به داستانسرایی خطرناک است؟
مروری بر کتاب پارادوکس داستان: دلبستگی ما به داستانسرایی چگونه جامعه را میسازد و ویران می‌کند؟
میان شیاطین و فرشته‌ها: چطور آیرونی به گناهی نابخشودنی تبدیل شد؟
در سیاست، مثل جهان ادبیات، هر روز مشتاق شفافیت و صراحت بیشتری می‌شویم
اشک‌ریختن به پای عشق: اینفلوئنسرهای کتاب در تیک‌تاک
تیک‌تاک به رسانۀ محبوبی برای نوجوانان عاشق کتاب تبدیل شده است
اگر روی یک کتاب خطی چندصدساله عطسه کنید، چه می‌شود؟
وقتی یک سند تاریخی از بین می‌رود، چیزی را از دست می‌دهیم که دیگر نمی‌توان آن را جایگزین کرد
فوايد خواندن اديسه در دنيایی که آثار کلاسيک را بی‌فايده می‌داند
اگر پدرتان فوت کند مدرک حسابداریتان هیچ دردی از شما دوا نمیکند، ولی هومر می‌تواند به دادتان برسد
چرا ديگر کسی نمی‌تواند رمان‌های ويرجينيا وولف را نقد کند؟
نتیجۀ تمجیدِ بی‌حدوحصرِ ویرجینیا وولف انبوهی از رمان‌های بد بوده است
خودی که دیگران می‌بینند و خودمان نمی‌بینیم
ما همۀ عمر می‌کوشیم بفهمیم چگونه آدمی هستیم، اما دیگران می‌توانند کشفمان کنند، به‌تمامی و در یک نگاه
قلعۀ شیشه‌ای؛ وقتی آتش گرفتم
فقر ردپایش را قبل از هر جای دیگری روی بدن فقرا جا می‌گذارد، با بریدگی‌ها، شکستگی‌ها و سوختگی‌ها
غلط‌های املایی می‌توانند سرگذشت فرهنگی ما را توضیح دهند
ما همواره در حال تغییردادن الگوهای فرهنگی هستیم، این قاعده در نوشتن هم صادق است
کافکای نويسنده، کافکای بيمار
فرانتس کافکا می‌گفت بیماری باعث نوشتنش می‌شود، اما توجهی بی‌پایان به سلامتی هم داشت
پشت صحنۀ جايزۀ بوکر: آيا رقابتی جنجالی می‌تواند ادبيات را نجات دهد؟
هنر بوکر در خلق تنش و مجادله باعث شده که، بعد از پنجاه سال، همچنان نیرویی انگیزه‌بخش در صنعت نشر باشد
حالا که کتاب‌ها را کنار گذاشته‌ايم، آيا به فرهنگ شفاهی دوران باستان بازمی‌گرديم؟
تدریس کامو در میانۀ ترس از «کار بیهوده و مأیوس‌کننده»
میان شیاطین و فرشته‌ها: چطور آیرونی به گناهی نابخشودنی تبدیل شد؟
در سیاست، مثل جهان ادبیات، هر روز مشتاق شفافیت و صراحت بیشتری می‌شویم
اشک‌ریختن به پای عشق: اینفلوئنسرهای کتاب در تیک‌تاک
تیک‌تاک به رسانۀ محبوبی برای نوجوانان عاشق کتاب تبدیل شده است
اگر روی یک کتاب خطی چندصدساله عطسه کنید، چه می‌شود؟
وقتی یک سند تاریخی از بین می‌رود، چیزی را از دست می‌دهیم که دیگر نمی‌توان آن را جایگزین کرد
چرا ديگر کسی نمی‌تواند رمان‌های ويرجينيا وولف را نقد کند؟
نتیجۀ تمجیدِ بی‌حدوحصرِ ویرجینیا وولف انبوهی از رمان‌های بد بوده است
خودی که دیگران می‌بینند و خودمان نمی‌بینیم
ما همۀ عمر می‌کوشیم بفهمیم چگونه آدمی هستیم، اما دیگران می‌توانند کشفمان کنند، به‌تمامی و در یک نگاه
غلط‌های املایی می‌توانند سرگذشت فرهنگی ما را توضیح دهند
ما همواره در حال تغییردادن الگوهای فرهنگی هستیم، این قاعده در نوشتن هم صادق است
در ستایش عشقِ شورمندانه به آثار ادبی
اولین تجربۀ عشق به اثری ادبی مانند اولین عشقی است که در جوانی تجربه می‌کنید، سوزان اما ناکافی
کلمه‌های عجیب و غریبی که در خانه می‌گوییم از کجا می‌آیند؟
وقتی افرادی در مکان مشترکی زندگی می‌کنند، تجربۀ جمعی‌شان منجر به ظهور واژگانی اختصاصی می‌شود
جمعیت رودی خروشان است یا باتلاقی مرگ‌بار؟
هنرمندان تصاویر متفاوتی از تجربۀ حضورشان در جمعیت ترسیم کرده‌اند
فئودور داستایفسکی: فیلسوفِ آزادی
داستایوفسکی می‌گفت هر فلسفه‌ای که دربارۀ انسانیت بسازید باز وجهی از انسانیت از آن بیرون می‌ماند
قرنطینه با کافکا
کافکا در داستان‌های خفقان‌آور و تنگناهراسانه‌اش راهنمایی برای زندگی در عصر همه‌گیری به دست می‌دهد
آیا هیچ کتابی می‌تواند ما را از تاریکی‌های درونمان نجات دهد؟
وقتی با افکار منفی احاطه شده‌ایم، خواندن تجربهٔ کسی که در وضعیت مشابه ما بوده، کمک‌کننده است
نظر کدام خواننده برای نویسندۀ کتاب از همه مهم‌تر است؟
نویسنده‌ها حق دارند بین خوانندگان کتابشان فرق بگذارند
فوايد خواندن اديسه در دنيایی که آثار کلاسيک را بی‌فايده می‌داند
اگر پدرتان فوت کند مدرک حسابداریتان هیچ دردی از شما دوا نمیکند، ولی هومر می‌تواند به دادتان برسد
سفری با ایشی‌گورو به سرزمین قصه‌های کودکی
نویسندۀ برندۀ جایزۀ نوبل از زندگی بعد از مرگ و رمان جدیدش صحبت می‌کند که دربارۀ هوش مصنوعی است
گفت‌وگو با جیمز پترسون، نویسنده‌ای که کتاب‌هایش بیشتر از تالکین می‌فروشد
پترسون می‌گوید آن‌قدر طرح داستانی دارم که هیچوقت تمام نمیشوند
وقتی به بن‌بست می‌رسیم، رفتن سراغ بحران‌های قبلی آرام‌بخش است
آخرین رمان مارتین ایمیس، داستانِ درون، سفری است به گذشته‌های زندگی خود او
پیش از عصر دیجیتال هم آدم‌های زیادی کتاب نمی‌خوانده‌اند
آیا با فراگیر شدن کتاب‌های الکترونیک و صوتی باید منتظر مرگ کتاب کاغذی باشیم؟
گفت‌وگو با کارل اوه کناسگور: آیا هر کسی می‌تواند یک «نبرد من» بنویسد؟
نویسنده‌ای نروژی با نوشتن کتابی دربارهٔ خودش تصورات ما دربارهٔ چیستی رمان را به چالش کشیده است
هاروکی موراکامی: برای رسیدن به روشنایی، باید از تاریکی گذر کنید
نویسندۀ محبوب این روزهای جهان توضیح می‌دهد که چرا کتاب‌هایش در زمانۀ آشوب جذابیت دارند
سوتلانا آلکسیِویچ: فقط عشق می‌تواند ما را که آغشتۀ نفرتیم نجات دهد
واقعیتی وجود دارد که نه می‌توانیم ببینیم و نه بشنویم، بلکه فقط حسش می‌کنیم
«مِن‌مِن» کردن؛ واژه‌های بی‌معنایی که به ما قدرت حرف‌زدن می‌دهند
استفاده از برخی واژه‌ها مثل «ممم...» و مکث‌های بسیار کوتاه لازمۀ هر گفت‌وگوی صحیح است
آخرین فیلم اسکورسیزی دینی‌ترین فیلم اوست
«سکوت» فیلمی دربارۀ ایمان و آزمون است، اما ساخت آن نیز آزمونی برای کارگردانش بوده است
فرهنگِ ژاپنی ترکیبی از سادگی و پیچیدگی است
گفت‌وگویی با بری لنست، نویسندۀ رمان‌هایی جنایی که در ژاپن می‌گذرند
این جایزۀ لعنتیِ برده‌دارانه
گفت‌وگوی استیو رُز با استیو مک‌کوئین دربارۀ تجربۀ سیاه‌پوستان در دنیای هنر
ناباکوف: لولیتا مشهور است نه من
گفت‌وگوی هربرت گلد با ولادیمیر ناباکوف دربارۀ آثار و زندگی حرفه‌ای و شخصی‌اش
موراکامی: من کاتبی امانتدارم و از دستورات پيروی می‌کنم
هاروکی موراکامی از روند خلق شخصیتهای داستانیاش می‌گوید
امپراتوری ابرقهرمانان: چطور کميک‌ها در قلب فرهنگ آمريکا نفوذ کردند؟
آن‌ها روزی با هیتلر می‌جنگیدند، روزی شوروی را شکست می‌دادند و روزی علیه تبعیض نژادی و جنسیتی شورش می‌کردند
ایشی‌گوروی محبوبِ مارگارت آتوود و چند نویسندۀ دیگر
ایشی‌گورو از آن نویسنده‌هایی است که نمی‌تواند ملال‌آور بنویسد
آیا میل انسان به داستانسرایی خطرناک است؟
مروری بر کتاب پارادوکس داستان: دلبستگی ما به داستانسرایی چگونه جامعه را میسازد و ویران می‌کند؟
قلعۀ شیشه‌ای؛ وقتی آتش گرفتم
فقر ردپایش را قبل از هر جای دیگری روی بدن فقرا جا می‌گذارد، با بریدگی‌ها، شکستگی‌ها و سوختگی‌ها
رنگ‌هایی که فقط در ذهنتان می‌بینید
وقتی انیمیشن‌ها با دستکاری نور و رنگ احساسات شما را بر می‌انگیزند
برشی از کلارا و خورشید، رمان جدید کازوئو ایشی‌گورو
در گزیدۀ زیر از تازه‌ترین رمان ایشی‌گورو، کلارا برای اولین‌بار پشت ویترین می‌رود
و ناگهان برق برای همیشه قطع شد
رمان جدید دان دلیلو، سکوت، به طرز ترسناکی از آینده‌ای می‌گوید که شبیه امروز است
پدرخوانده‌ها خوب می‌دانند بازی را چگونه ببرند
اگر می‌خواهید با قواعد واقعی دنیای سیاست آشنا شوید، پدرخوانده هنوز بهترین کتاب است
در دوران‌های طوفان‌زده، رمان طعم جهانی معنادار را به ما می‌چشاند
رابرت هریس، رمان‌نویس بریتانیایی، دربارۀ رمان جدیدش، وی-۲، می‌گوید
نگاهی به داستان نوشته‌شدن رمان‌های فهرستِ نهایی جایزۀ بوکر ۲۰۲۰
داگلاس استوارت، برندۀ جایزۀ بوکر امسال، و دیگر نامزدهای جایزۀ بوکر از کتاب‌هایشان می‌گویند
شاید راه نجات در دست مردگان باشد
هر قدر بیشتر از گذشته و آینده خود را جدا کنید، ضعیف‌تر و بی‌پناه‌تر خواهید شد
اگر می‌خواهید چیزی بیاموزید باید سر سفرۀ مردگان بنشینید
آیا گناه نویسندگان را می‌توانیم به پای کتاب‌هایشان هم بنویسیم؟
زیدی اسمیت در کتاب جدیدش با طبع آرام خود از روزگاری پرآشوب می‌نویسد
در جهان زیدی اسمیت پیچیدگی حکم‌فرماست
فاجعه را نمی‌توان درک کرد، تا لحظه‌ای که فرا می‌رسد
اگر بدانیم چه خطراتی پیش رویمان است، بهتر زندگی خواهیم کرد؟
آیا باید رمان‌های فاکنر را بخوانیم و زندگی‌اش را فراموش کنیم؟
این مرد سفیدپوست راه فراری از زیر بارِ نژادپرستی نداشت، اما قدرت آفرینش خودش را از آن می‌گرفت
رمان‌نویسی که، کمی قبل از کرونا، همه‌چیز را پیشگویی کرد
ترسناک است، هر گاه که روزنامه را باز می‌کنم انگار لای کتاب خودم را باز کرده‌ام
پرونده
زندگی در خانۀ داستان‌ها
مجموعه یادداشت‌هایی از اورهان پاموک، الیف شافاک، پیتر بایار، مایکل شیبن، کیتی رویف و دیگران
